ΒΕΡΒΕΝΑ

 

 

 

 

 

Βερβένα (Verbena Officinalis)

Εξαιρετικά διαδομένο βότανο στη Μεσογειακή Λεκάνη με ιστορία από την αρχαιότητα. Αγαπητό από πολλούς χάρη στην ευχάριστη λεμονάτη γεύση του. Είναι γνωστή επίσης και με τα ονόματα Ιεροβότανο, σταυροβότανο και σταυρόχορτο. Ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών.

Δεν θα πρέπει να συγχέεται με το Φασκόμήλο Ερυθρανθές (Salvia Sklarea), το οποίο πολλές φορές λανθασμένα ονομάζεται και Ιεροβότανο, ούτε επίσης με το βότανο Λουΐζα (Lippia Citriodora).

Δομή

Η Βερβένα περιέχει πικρά γλυκοσίδια που ονομάζονται βερβεναλίνη και βερβενίνη, αιθέριο έλαιο, αλκαλοειδή, γλίσχρασμα και τανίνη, βλέννα και μία πικρή ουσία

Θεραπευτικές ιδιότητες

Τονωτικό των νεύρων, ηρεμιστικό, αντισπασμωδικό, εφιδρωτικό, πιθανό γαλακταγωγό, ηπατικό.
Ενισχύει το νευρικό σύστημα και ταυτόχρονα χαλαρώνει από την ένταση και το στρες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατάθλιψη και τη μελαγχολία.

Σαν εφιδρωτικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα πρώτα στάδια ενός πυρετού. Σαν ηπατικό έχει διαπιστωθεί ότι βοηθά στις περιπτώσεις φλεγμονής της χοληδόχου κύστης και ίκτερου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πλύσεις του στόματος, κατά της τερηδόνας και των παθήσεων των ούλων.

Εξωτερικά χρησιμοποιείται υπό μορφή κομπρεσών και για πλυσίματα σε αθεράπευτα έλκη, πρήξιμο λεμφαδένων, θρομβοφλεβίτιδα, έκζεμα, κνησμό, σπυριά δέρματος, νευραλγίες, ουλίτιδα και αμυγδαλίτιδα σαν αντιφλεγμονώδες και παυσίπονο μέσο.

Πρόκειται για ένα από τα 6 φυτά με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε φυτοοιστρογόνα που ανταγωνίζονται τους ανθρώπινους υποδοχείς οιστρογόνων

Παρασκευή και δοσολογία

Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1-3 κουταλιές του τσαγιού ξηρό βότανο και το αφήνουμε σκεπασμένο 10-15 λεπτά. Το ρόφημα μπορούμε να το πίνουμε έως τρεις φορές την ημέρα.
Υπό μορφή βάμματος η δοσολογία είναι 2-4 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα..

Προφυλάξεις

Έχει εξακριβωθεί ότι το γλουκονικό βερμπανίνη σε συνηθισμένες δόσεις προκαλεί αραίωση των βλεννών, ενώ σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμέτους, μέχρι και παράλυση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Δεν πρέπει να λαμβάνεται από εγκύους. Σύμφωνα με τις τελευταίες μελέτες, θεωρείται χαμηλού ρίσκου κατά τη διάρκεια του θηλασμού.

Η Βερβενα στην παράδοση

Η Βερβένα συνδέεται από παλιά με θεϊκές και άλλες υπερφυσικές δυνάμεις. Στην αρχαία Αίγυπτο ονομαζόταν «δάκρυα της Ίσιδας» και αργότερα «δάκρυα της Ήρας». Στην αρχαία Ελλάδα ήταν αφιερωμένη στην Ηώ Εριγήνεια και τη χρησιμοποιούσαν για να καθαρίζουν τον βωμό του Δία. Οι Δρυΐδες αποδίδαν στο φυτό μαγικές ικανότητες και υποστήριζαν ότι γιάτρευε τους πληγωμένους του πολέμου και έκανε αθάνατους τους γενναίους.

Στην πρώιμη χριστιανική εποχή, ο λαϊκός μύθος έλεγε ότι η βερβένα, χρησιμοποιήθηκε για να σταματήσει την αιμορραγία από τις πληγές του Ιησού μετά την αφαίρεσή του από τον σταυρό και για αυτό ονομάστηκε «ιερό βότανο»

Η Βερβένα στη μαγεία

Σύμφωνα με τη Wiccan συγγραφέα Doreen Valiente, τα άνθη της Βερβένας, συμβολίζουν τη θεά Diana και συχνά απεικονίζονται σε cimaruta, παραδοσιακά ιταλικά φυλαχτά. Στο «Η Ιστορία και η άσκηση της Μαγείας» (History and Practice of Magic,1870) του Paul Christian (Jean-Baptiste Pitois) χρησιμοποιείται για την προετοιμασία ενός γούρι μανδραγόρα. Το βιβλίο περιγράφει επίσης τις αντισηπτικές της ικανότητες και τη χρήση της ως προστασία από ξόρκια.

Η Βερβένα είναι ένα κοινό συστατικό σε ξόρκια αγάπης, προστασίας, καλοτυχίας, ευημερίας. Σκορπισμένη στις γωνίες του σπιτιού θα φέρει ειρήνη και ηρεμία. Τοποθετημένη στο κρεβάτι, γύρω από το λαιμό ή πίνοντας το έγχυμα της πριν το βραδινό ύπνο, θα προστατέψει από εφιάλτες ή ανεπιθύμητα όνειρα.

Οποιοδήποτε μέρος του φυτού μπορεί να φορεθεί ως προστασία και ένα στέμμα από βερβένα στο κεφάλι, θα προστατέψει τον μάγο κατά την επίκληση πνευμάτων.

Ο χυμός του φυτού, όταν αλειφθεί στο σώμα θα χαρίσει στο άτομο διόραση για το μέλλον ενώ αν το βότανο καεί, θα διαλύσει την ενέργεια μιας αγάπης χωρίς ανταπόκριση.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλους τους εορτασμούς των 8 sabbats και χρησιμοποιώντας την σε μάτσο μπορείς να ραντίσεις με αγιασμένο νερό την δημιουργία του μαγικού σου κύκλου ή να σκουπίσεις τον βωμό σου.

Μην ξεχνάς ότι ο πρωταρχικός ρόλος της Βερβένα ήταν να προστατεύει τους πιστούς από τα κακά ξόρκια ή την αρνητική ενέργεια και να εξαγνίζει ιερούς χώρους, όπως βωμούς, τελετουργικά εργαλεία, ναούς και ιδιωτικές κατοικίες.

Πηγές:

www.herb.gr

www.cornellbotanicgardens.org/

www.wikipedia.org

www.e-lactancia.org

Scott Cunningham (1985) Cunningham’s Encyclopedia of Magical Herbs. Llewellyn Publications

Valiente, Doreen (1994). An ABC of Witchcraft Past and Present. The Crowood Press

Pitois, Christian (1952). The History and Practice of Magic, Volume 2, Forge Press

ΑΠΗΓΑΝΟΣ

                     

 

Ο απήγανος είναι ένα από τα σημαντικότερα βότανα της φαρμακευτικής και έχει πολλούς συμβολισμούς και χρήσεις. Από την αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκε από διάφορους λαούς που πίστευαν ότι η έντονη και δυσάρεστη οσμή του, διώχνει την αρνητική ενέργεια και προστατεύει από το «κακό μάτι».

Για χιλιετίες, η Ruta graveolens, το βότανο της χάριτος και της μεταμέλειας, ο γνωστός απήγανος, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην παραδοσιακή και λαϊκή φαρμακευτική σοφία. Έχει επίσης μια πολύχρωμη ιστορία. Θεωρείται ότι ήταν το φυτό που χρησιμοποίησε ο Οδυσσέας για να προστατευτεί από τα μάγια της παντοδύναμης Κίρκης. Συμβολίζει την ανθρώπινη λύπη, τον πόνο της ψυχής αλλά και την μεταμέλεια και ίσως για το λόγο αυτό οι Καθολικοί τον χρησιμοποίησαν για να ραίνουν με αγίασμα το εκκλησίασμα. Ευρεία ήταν και η χρήση του από την αρχαιότητα ως αντίδοτο στις δηλητηριάσεις. Η μορφή του φύλλου του αποτέλεσε τη βάση για το σχεδιασμό των σπαθιών στα χαρτιά της τράπουλας. Είναι γνωστό όχι μόνο σαν φαρμακευτικό χολαγωγό φυτό της λαϊκής ιατρικής αλλά και σαν ζωντανό βαρόμετρο. Όταν υπάρχει ξηρασία στην ατμόσφαιρα, τα φύλλα του είναι ζαρωμένα και διπλωμένα, ενώ όταν η υγρασία αυξάνεται, ξεδιπλώνονται και ανοίγουν. Ο Αριστοτέλης το χαρακτήρισε απαραίτητο βότανο για την αντιμετώπιση της νευρικότητας και ο Πλίνιος κατέγραψε ότι χρησιμοποιήθηκε από τους καλλιτέχνες για να ενισχύσει την υγεία των ματιών. Τον σκόρπιζαν στα πατώματα των δικαστηρίων και οι δικαστές τον έφεραν επάνω τους για να προστατευτούν από τις ασθένειες και τους ψύλλους που τόσο συχνά είχαν οι φτωχοί φυλακισμένοι. Ο απήγανος θεωρείται ότι έφθασε στη νότια Ευρώπη μέσω της βόρειας Αφρικής και της Μεσογείου. Αυτός ο ανθεκτικός αειθαλής θάμνος καθιερώθηκε σε ολόκληρη την ήπειρο και, με τη βοήθεια της βρετανικής και ισπανικής αποικιοκρατίας, έγινε ένα από τα αγαπημένα φυτά στους εξοχικούς κήπους στις Δυτικές Ινδίες, την Ινδία, το Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τώρα είναι ένα πολιτογραφημένο μέλος της χλωρίδας τόσο της Βόρειας όσο και της Νότιας Αμερικής και ευδοκιμεί εύκολα από μόνος του ακόμη και κατά μήκος των οδών.

Οφέλη για την υγεία

Ιστορικά, έχει χρησιμοποιηθεί για να ανακουφίσει τον πόνο που σχετίζεται με την ουρική αρθρίτιδα, τους ρευματισμούς και την ισχιαλγία. Μαζί με την ανακούφιση των δυσάρεστων επιπτώσεων των αερίων και του κολικού, θεωρήθηκε ότι αποβάλλει τα σκουλήκια από το σώμα και έχει χρησιμοποιηθεί για την προώθηση της εμμηνόρροιας. Παρόλο που είναι απίθανο να κρατήσει τις… μάγισσες μακριά, το βότανο διαθέτει μια ποικιλία από θεραπευτικές ενώσεις που προσυπογράφουν τις παραδοσιακές φαρμακευτικές χρήσεις του. Περιέχει πτητικά έλαια, αλκαλοειδή, φλαβονοειδή, λιγνάνες και υδροξυκουμαρίνες που του προσδίδουν μια ποικιλία φαρμακευτικών ιδιοτήτων ως αντισπασμωδικό, αντιφλεγμονώδες, αντιμικροβιακό, αντιμυκητιασικό και εμμηναγωγό. Συστήνεται επίσης ως χωνευτικό και για την τόνωση της όρεξης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί φρέσκο ή αποξηραμένο με τη μορφή τσαγιού ή έγχυσης ακόμη και λαδιού. Ομοιοπαθητικά παρασκευάσματα είναι διαθέσιμα για τη θεραπεία της αρθρίτιδας και του πόνου των αρθρώσεων. Θεωρείται ως τονωτικό της κυκλοφορίας και μία από τις παραδοσιακές χρήσεις του ήταν η ενίσχυση των τριχοειδών και ο έλεγχος της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Θεωρείται επίσης ότι βελτιώνει τη γενική ροή του αίματος και διασφαλίζει τη σωστή κυκλοφορία στην καρδιά. Έχει κατευναστικές ιδιότητες και μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της έντασης και του άγχους. Κρατά μακριά μύγες, κουνούπια και κατσαρίδες.

Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες

Ο απήγανος δεν είναι από τα πιο συνιστώμενα βότανα και υπάρχει λόγος. Είναι τοξικός σε όλες τις μορφές του, αν και πιστεύεται ότι είναι ασφαλής στις σωστές μικρές δόσεις. Μπορεί ωστόσο να προκαλέσει διάφορες παρενέργειες όπως εξανθήματα, αλλαγές στη διάθεση, αναστάτωση στο στομάχι, ζάλη και προβλήματα ύπνου. Οι έγκυες γυναίκες και εκείνες που θηλάζουν δεν πρέπει να τον χρησιμοποιούν καθώς έχει έμμεσες ιδιότητες που μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία και άμβλωση. Τα παιδιά όπως και τα άτομα με προϋπάρχουσες ασθένειες του ήπατος ή των νεφρών πρέπει να αποφεύγουν το βότανο. Σε κάθε περίπτωση, συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν τον χρησιμοποιήσετε.

 

ΠΗΓΗ:  www.itrofi.gr

ΜΠΑΚΟΠΑ ΜΟΝΙΕΡΙ (ΜΠΡΑΧΜΙ)

      

 

        

 

 

Αναπτύσσεται συνήθως σε ελώδεις περιοχές σε όλη την Ινδία , το Νεπάλ , τη Σρι Λάνκα , την Κίνα , το Πακιστάν , την Ταϊβάν , το Βιετνάμ , την τροπική και νότια Αφρική , στη Μαδαγασκάρη , στην Αυστραλία , στην Καραϊβική, καθώς και στη Μέση και Νότια Αμερική. Βρίσκεται επίσης στη Φλόριντα , το Τέξας και τη Χαβάη .

Ιδιότητες : Μειώνει το άγχος και το στρες καθώς μειώνει τα επίπεδα κορτιζόλης. Εξουδετερώνει τις επιδράσεις του στρες ρυθμίζοντας ορμόνες που εμπλέκονται. Είναι γνωστό ότι βοηθάει στην μείωση των συμπτωμάτων της νόσου του αλτσχάιμερ και βοηθά στην εκ νέου κατασκευή των εγκεφαλικών ιστών. Βοηθά στην ενίσχυση της μνήμης έχει θετική επίδραση στο τμήμα του εγκεφάλου του ιππόκαμπου που είναι υπεύθυνο για την νοημοσύνη την συγκέντρωση και την μνήμη. Βοηθά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος λόγω ότι έχει πάρα πολλά θρεπτικά συστατικά μαζί με αντιοξειδωτικές ενώσειςς που συμβάλλουν στην αύξηση του χρόνου αντίδρασης του συστήματος σε διάφορες ασθένειες. Ανακουφίζει την αρθρίτιδα και ουρική αρθρίτιδα όπως και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις . Καταπραΰνει τα γαστρικά έλκη και θεραπεύει το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου. Τέλος είναι γνωστό για τη ρύθμιση των επιπέδων του Ζαχάρου στο αίμα.

Δραστικά συστατικά : σαπωνίνες γνωστοί ως bacosides , άγλυκο μονάδες, βακοζίτες πού περιλαμβάνουν μια οικογένεια 12 γνωστών αναλόγων . Εντοπίστηκαν και άλλες σαπωνίνες που ονομάζονται bacopasides .Τα αλκαλοειδή brahmine, nicotine και herpestine έχουν καταχωριστεί μαζί με D-μαννιτόλη , apigenin, ιδιοσιπονίνη, monnierasides I – III, cucurbitacin και plantainoside B.

Τρόπος χρήσης : Διαλύουμε ένα κουταλάκι του γλυκού σκόνης Brahmi σε νερό ή χυμό ή smoothie.

Aνεπιθύμητες ενέργειες : Έχουν αναφερθεί αυξημένες κινήσεις του εντέρου, κράμπες στο στομάχι, ναυτία.

Να συμβουλεύεστε πρώτα τον θεράποντα ιατρό σας για προβλήματα υγείας.
Οι πληροφορίες που δίδονται για τα βότανα και τις ιδιότητες τους έχουν προέλθει από εμπειρικά δεδομένα , βιβλία, συγγράμματα και έρευνες βοτανολογίας.

ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ Ή ΑΨΙΘΙΑ

 

                              

                             

 

 Το φυτό της Artemisia absinthium Αψιθιά Αρτεμισία σε περιόδους επιδημιών χολέρας και πανώλης το κρέμαγαν στις κατοικίες και κάπνιζαν τους χώρους καίγοντας βλαστούς Αψιθιάς.

Επιστημονική ονομασία: Artemisia absinthium L.

 

Ελληνική ονομασία: Αρτεμισία το αψίνθιο

Κοινές ονομασίες: Αψινθιά, Αγριαψιθιά, Απιστιά, Πέλινο, Αβροβότανο, Πισιδία, Λεβιθόχορτο, Τραχούρι, Δρακόντιο, Μελιτίνη, Μυρμηγκοβότανο.

 

Περιγραφή, Βιότοπος

Είναι φυτό της ίδιας οικογενείας και του ίδιου γένους με την Αγριαψιθιά της οικογένειας Asteraceae. Πρόκειται για ξηρόφυτο ποώδες, φρυγανώδης, πολυετές πόα που το ύψος του κυμαίνεται από 50 εκ. έως 1,20μ. Ευδοκιμεί στις εύκρατες και θερμές χώρες ως αυτοφυές σε άγονους και βραχώδεις τόπους, ιδιαίτερα στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία.
Ο βλαστός είναι λευκός και διακλαδισμένος χνουδωτός και με βαριά αλλά ιδιαίτερη οσμή.

Τα φύλλα του είναι βαθυπράσινα, στενά και λογχοειδή. Πάνω από 8 εκατοστά στο μήκος τους και άσπρα από το κάτω μέρος τους.

Τα άνθη του φυτού είναι μικρά με διάμετρο 5 χιλιοστά, κιτρινο-πράσινα, βγαίνουν αργά το καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) σε κυλινδρικές μακριές κεφαλές, τοποθετημένα σε ταξιανθίες (στάχυα) πολύ διακλαδωμένα.
Συλλέγονται οι ανθισμένες κορυφές, τα φύλλα και οι ρίζα (τον Οκτώβριο).

Ο Ιπποκράτης θεωρούσε ότι δυναμώνει την μνήμη και την λογική, ότι βοηθά στους πόνους στους μύες, τις αρθρώσεις και τους συνδετικούς ιστούς, δυναμώνει την όραση, βαθαίνει τον ύπνο. Λόγω της τελευταίας ιδιότητας στα χωριά γέμιζαν τα μαξιλάρια με Αψιθιά.

 Συστατικά: Περιέχει αιθέρια έλαια (κινεόλη και θουγιόνη), πικρές ουσίες, τανίνη, ρητίνη, ινουλίνη, γλουκονικές ουσίες (αψινθίν, ανασιντίν), βιταμίνες Α, Β1, Β2, C.

Επίσης

Οι φρέσκοι ή αποξηραμένοι βλαστοί αποκρούουν τα έντομα και τα ποντίκια.

Τα ξεραμένα φύλλα τους όταν τοποθετηθούν στα ρούχα αποκρούουν τους σκώρους.

Ο Διοσκουρίδης γράφει για την Αψιθιά «…όταν ανακατεύεις το μελάνι με έγχυμα αψιθιάς τα ποντίκια δεν αγγίζουν τους πάπυρους».

 

Θεραπευτικές ιδιότητες

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν χρειαζόμαστε ένα διεγερτικό του πεπτικού συστήματος δηλαδή εξαιρετικά χρήσιμο φάρμακο για αυτούς που έχουν κακή πέψη. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και βελτιώνει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι σε άλλες παθήσεις.

Διαθέτει ήπια νευροτονωτική δράση που βοηθά σε περιπτώσεις κατάθλιψης και μειώνει την ένταση.

Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εμμηναγωγικό αφού βοηθά στην εξομάλυνση της έμμηνης ρύσης. Το χρησιμοποιούν για τον ζαχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία και ραχιτισμό.
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν δημοσιευθεί ένα παράγωγο του φυτού αρτεμισία η artemesinin μπορεί να  σκοτώσει το 98% των καρκινικών κυττάρων του μαστού σε λιγότερο από 16 ώρες, χωρίς να επηρεάστούν αρνητικά κατά την διάρκεια του πειράματος τα φυσιολογικά κύτταρα.

Τρόποι παρασκευής

Ως έγχυμα για διούρηση, για τους κολικούς νεφρών, την αμμηνόρροια, τις στομαχικές διαταραχές και τον πυρετό.
Ρίχνουμε ένα κουταλάκι του τσαγιού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε για 10 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε έως τρεις φορές την ημέρα. Η διάρκεια της θεραπείας με αψιθιά δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 2 βδομάδες.

Λέγεται ότι οι μάγισσες το χρησιμοποιούσαν στα μαγικά τους φίλτρα για τις παραισθησιογόνες ιδιότητες και επειδή τόνωνε την ευπιστία των πελατών.

Αντενδείξεις

Το φυτό είναι δηλητηριώδες όταν χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες.

Η χρήση όμως σε μεγάλες δόσεις για παρατεταμένο χρονικό διάστημα όμως δεν ενδείκνυται γιατί μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις, οι οποίες συνοδεύονται με πέσιμο της πίεσης του αίματος, βραδυκαρδία και αρρυθμία των παλμών της καρδιάς.

Δεν πρέπει να χορηγείται στις γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή θηλάζουν.

Καλλιέργεια, Πολλαπλασιασμός

Στην κηπουρική αποθαρρύνει τους γυμνοσάλιαγκες και τα έντομα και για αυτό σήμερα χρησιμοποιείται στην παρασκευή εντομοαπωθητικών.

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

 

ΠΗΓΗ: /www.agriamanitaria.gr