Το φυτό της Artemisia absinthium Αψιθιά Αρτεμισία σε περιόδους επιδημιών χολέρας και πανώλης το κρέμαγαν στις κατοικίες και κάπνιζαν τους χώρους καίγοντας βλαστούς Αψιθιάς.
Επιστημονική ονομασία: Artemisia absinthium L.
Ελληνική ονομασία: Αρτεμισία το αψίνθιο
Κοινές ονομασίες: Αψινθιά, Αγριαψιθιά, Απιστιά, Πέλινο, Αβροβότανο, Πισιδία, Λεβιθόχορτο, Τραχούρι, Δρακόντιο, Μελιτίνη, Μυρμηγκοβότανο.
Περιγραφή, Βιότοπος
Είναι
φυτό της ίδιας οικογενείας και του ίδιου γένους με την Αγριαψιθιά της
οικογένειας Asteraceae. Πρόκειται για ξηρόφυτο ποώδες, φρυγανώδης,
πολυετές πόα που το ύψος του κυμαίνεται από 50 εκ. έως 1,20μ. Ευδοκιμεί
στις εύκρατες και θερμές χώρες ως αυτοφυές σε άγονους και βραχώδεις
τόπους, ιδιαίτερα στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία.
Ο βλαστός είναι λευκός και διακλαδισμένος χνουδωτός και με βαριά αλλά ιδιαίτερη οσμή.
Τα φύλλα του είναι βαθυπράσινα, στενά και λογχοειδή. Πάνω από 8 εκατοστά στο μήκος τους και άσπρα από το κάτω μέρος τους.
Τα
άνθη του φυτού είναι μικρά με διάμετρο 5 χιλιοστά, κιτρινο-πράσινα,
βγαίνουν αργά το καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) σε κυλινδρικές μακριές
κεφαλές, τοποθετημένα σε ταξιανθίες (στάχυα) πολύ διακλαδωμένα.
Συλλέγονται οι ανθισμένες κορυφές, τα φύλλα και οι ρίζα (τον Οκτώβριο).
Ο Ιπποκράτης θεωρούσε ότι δυναμώνει την μνήμη και την λογική, ότι βοηθά στους πόνους στους μύες, τις αρθρώσεις και τους συνδετικούς ιστούς, δυναμώνει την όραση, βαθαίνει τον ύπνο. Λόγω της τελευταίας ιδιότητας στα χωριά γέμιζαν τα μαξιλάρια με Αψιθιά.
Συστατικά: Περιέχει αιθέρια έλαια (κινεόλη και θουγιόνη), πικρές ουσίες, τανίνη, ρητίνη, ινουλίνη, γλουκονικές ουσίες (αψινθίν, ανασιντίν), βιταμίνες Α, Β1, Β2, C.
Οι φρέσκοι ή αποξηραμένοι βλαστοί αποκρούουν τα έντομα και τα ποντίκια.
Τα ξεραμένα φύλλα τους όταν τοποθετηθούν στα ρούχα αποκρούουν τους σκώρους.
Ο Διοσκουρίδης γράφει για την Αψιθιά «…όταν ανακατεύεις το μελάνι με έγχυμα αψιθιάς τα ποντίκια δεν αγγίζουν τους πάπυρους».
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν χρειαζόμαστε ένα διεγερτικό του πεπτικού συστήματος δηλαδή εξαιρετικά χρήσιμο φάρμακο για αυτούς που έχουν κακή πέψη. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και βελτιώνει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι σε άλλες παθήσεις.
Διαθέτει ήπια νευροτονωτική δράση που βοηθά σε περιπτώσεις κατάθλιψης και μειώνει την ένταση.
Επίσης
μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εμμηναγωγικό αφού βοηθά στην εξομάλυνση
της έμμηνης ρύσης. Το χρησιμοποιούν για τον ζαχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία
και ραχιτισμό.
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν δημοσιευθεί ένα παράγωγο
του φυτού αρτεμισία η artemesinin μπορεί να σκοτώσει το 98% των
καρκινικών κυττάρων του μαστού σε λιγότερο από 16 ώρες, χωρίς να
επηρεάστούν αρνητικά κατά την διάρκεια του πειράματος τα φυσιολογικά
κύτταρα.
Τρόποι παρασκευής
Ως έγχυμα για διούρηση, για τους κολικούς νεφρών, την αμμηνόρροια, τις στομαχικές διαταραχές και τον πυρετό.
Ρίχνουμε
ένα κουταλάκι του τσαγιού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και
το αφήνουμε για 10 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε έως τρεις φορές την
ημέρα. Η διάρκεια της θεραπείας με αψιθιά δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 2
βδομάδες.
Λέγεται ότι οι μάγισσες το χρησιμοποιούσαν στα μαγικά τους φίλτρα για τις παραισθησιογόνες ιδιότητες και επειδή τόνωνε την ευπιστία των πελατών.
Αντενδείξεις
Το φυτό είναι δηλητηριώδες όταν χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες.
Η χρήση όμως σε μεγάλες δόσεις για παρατεταμένο χρονικό διάστημα όμως δεν ενδείκνυται γιατί μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις, οι οποίες συνοδεύονται με πέσιμο της πίεσης του αίματος, βραδυκαρδία και αρρυθμία των παλμών της καρδιάς.
Δεν πρέπει να χορηγείται στις γυναίκες που βρίσκονται σε κατάσταση εγκυμοσύνης ή θηλάζουν.
Καλλιέργεια, Πολλαπλασιασμός
Στην κηπουρική αποθαρρύνει τους γυμνοσάλιαγκες και τα έντομα και για αυτό σήμερα χρησιμοποιείται στην παρασκευή εντομοαπωθητικών.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
ΠΗΓΗ: /www.agriamanitaria.gr
